Jonoforeza to jedna z metod fizykoterapii, polegająca na wprowadzeniu do organizmu przez skórę jonów leków przy pomocy prądu stałego.
W trakcie zabiegu, elektrody zanurzone w roztworze leku i na skórze pacjenta tworzą obwód elektryczny, w którym prąd stały powoduje migrację jonów leku do tkanek organizmu. Dzięki temu jonoforeza pozwala na skuteczniejsze dostarczenie leku do miejsca działania, a także zmniejszenie dawek leków, co minimalizuje ryzyko wystąpienia skutków ubocznych.
Wskazania do stosowania jonoforezy:
- choroby skóry, takie jak trądzik, egzema, łuszczyca,
- choroby stawów, takie jak artretyzm,
- choroby mięśni, takie jak skurcze mięśniowe, bóle mięśni,
- bóle pourazowe,
- zapalenie stawów,
- zapalenie kaletki maziowej,
- nerwobóle,
- obrzęki limfatyczne,
- choroby układu oddechowego, takie jak astma oskrzelowa,
- choroby układu krążenia, takie jak żylaki, choroba niedokrwienna serca.
Przeciwwskazania do stosowania jonoforezy:
- choroby skóry, takie jak trądzik różowaty, atopowe zapalenie skóry, liszajec,
- ciąża,
- choroby nowotworowe,
- choroby zakaźne,
- choroby o charakterze zapalnym,
- nadczynność tarczycy,
- choroby serca, takie jak arytmia serca, choroba niedokrwienna serca, niewydolność serca,
- obecność wszczepionych urządzeń medycznych, takich jak rozrusznik serca czy stymulator nerwu błędnego.
Przed przystąpieniem do zabiegu, pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, który dobierze odpowiednią dawkę prądu i czas trwania zabiegu, a także wybierze odpowiedni lek do jonoforezy. Ważne jest, aby pacjent miał na sobie odpowiednią bieliznę, a także nie miał na ciele żadnych przedmiotów metalowych, które mogą przewodzić prąd i zwiększać ryzyko powikłań.
Podczas zabiegu, pacjent musi pozostawać w pozycji leżącej lub siedzącej, a elektrody z lekiem przykleja się do skóry w miejscu, gdzie znajduje się choroba lub ból. Prąd wprowadzony do organizmu może wywołać uczucie mrowienia lub lekkie pieczenie, ale nie powinno to przekraczać granic tolerancji pacjenta.